വിടരാതെ പോയ പൂക്കളോട്

ഞെട്ടറ്റു വീണൊരീ പൂവു ഞാനിന്നലെ

ഒരുകാറ്റിന്നാലോലമേറ്റുകൊണ്ടങ്ങനെ

നെഞ്ചിൽകിനാക്കൾ തൻ താലവുംപേറിയീ-

വല്ലിയിലഴകോടെ വാണിരുന്നു

ആരുവാണെന്നെയീധരണിയിലേവ-

മടിച്ചുവീഴ്ത്തിക്കൊണ്ടകന്നു പോയി ?

ആരുവാണെന്നുടെ താരുണ്യമൊക്കെയും

ക്കവർന്നുകൊണ്ടെന്നെത്തകർത്തെറിഞ്ഞു ?

വല്ലിതൻതാരാട്ടു കേട്ടുകൊണ്ടങ്ങനെ

അല്ലലില്ലാതെ കഴിഞ്ഞൊരന്നാളുകൾ

ഓർമ്മയിൽപൂത്ത വസന്തത്തിൻനാളുകൾ

മാത്രമാണിന്നെന്റെ കൈമുതൽകൂട്ടുകൾ

വിടരാതെപോയപ്പരശ്ശതംപ്പൂക്കളേ

നിങ്ങൾ സുകൃതികൾ,നന്മയുള്ളോർ !

വിടർന്നതുമാത്രമാണെന്നുടെ കുറ്റ-

മതുമാത്രമാണെന്റെ വേദനയും !

ഇനിയുമൊരുജന്മമുണ്ടെങ്കിൽ മണ്ണിതിൽ

ഇല്ല, പിറക്കില്ല പൂവായി ഞാൻ !

ഇനിയുംപിറക്കാത്ത പൂക്കളേ മിഥ്യ-

യാണില്ലാവസന്തത്തിൻ മായികക്കാഴ്ചകൾ ....