ഓർമ്മകൾ പടിയിറങ്ങുമ്പോൾ

ഏകനായെന്നെയീ തീരത്തു വിട്ടേച്ചു
നിർദ്ദയം വിട്ടകന്നോടുന്നു ഓർമ്മകൾ..
അഴലിൻ വിഷദംശമേറ്റു പിടഞ്ഞപ്പോ-
ളേകിയെനിക്കവ  സാന്ത്വന തൈത്തണൽ

ശിരസ്സൊന്നു ശക്തിയിൽ മുട്ടിയാൽ തകരുന്ന
ചിൽകൂടു മാത്രമാം ഞാനെന്നൊരുണ്മ,ഹാ !
ദുർബ്ബലമായൊരണക്കെട്ടിന്നുള്ളിലൊ-
തുങ്ങാൻ മടിക്കും  ജലമാണ് ഓർമ്മകൾ

തൊട്ടടുത്തെത്തും നിമിഷമെൻ, ഭാവിയ-
തൊട്ടുമാറിയാതെ നട്ടം തിരിയുവോൻ
സ്വന്തം പുറഭാഗം കണ്ടിട്ടില്ലിതു വരെ
എങ്കിലും തിരയുന്നു നക്ഷത്രരാശികൾ !

ഒന്നുമേ ശാശ്വതമല്ലെന്നറിവിന്റെ
മുറിവേറ്റു പിടയുന്ന ജ്ഞാനി ഞാനായിടാം
ഒന്നും കരുതാതെ വന്നു,ഞാൻ പോകുമ്പോൾ
കൂട്ടിനു, കാണാത്ത കർമ്മത്തിൻ ഭാണ്ഡങ്ങൾ