ഓര്‍ത്തു വെക്കാന്‍

കൊഴിഞ്ഞു വീണിസ്സമൃദ്ധിതന്‍ കൊടുങ്കാറ്റില്‍

ജീവനില്‍ പരിമളം തൂവിയ സ്നേഹപ്പൂക്കള്‍

ഒലിച്ചു പോയി സുഭിക്ഷതതന്‍ പേമാരിയില്‍

തനിച്ചല്ല നാമെന്നോതിയ വാക്കിന്റ പൊരുളുകള്‍

കെട്ടുപോയ്‌ വെളിച്ചം പകര്‍ന്ന വഴിവിളക്കുകള്‍

പെട്ടുപോയ്‌ മര്‍ത്യനിരുളിന്‍ കാണാക്കഴങ്ങളില്‍

ചൂട്ടും മിന്നിയാരും വരാനില്ലയീ നിലവിളികള്‍-

വീണുകറുത്ത ശവഗന്ധം വമിക്കുമീ പാതകളില്‍

നേര്‍ത്തു വരുന്നു കാലത്തിന്റെ ചിറകടികള്‍

ഓര്‍ത്തു വെക്കാമിനി മണ്ണടിഞ്ഞ വസന്തങ്ങള്‍