ശ്ലഥബിംബങ്ങൾ

കാലമേ
മറന്നു വെച്ച ഒരു വസ്തുവായി
സമയശൂന്യ സമസ്ഥിതങ്ങളിൽ
എന്നെ ഉപേക്ഷിക്കുക...

സ്ഥലകാലമാനങ്ങളിലെ
മരുപ്പച്ചകൾക്കായുള്ള അലച്ചിലുകൾ
മകുടിയൂതി വരുത്തിയ
കരിമൂർഖ ദംശനങ്ങൾ.
കത്തുന്ന അറിവിന്റെ തീജ്വാലകളിൽ
ബോധമണ്ഡലം വേവുന്ന      
തകർന്ന ദേശത്തിന്റെ
ശ്ലഥബിംബസ്മാരകം  ഞാൻ

ശരത്കാല മരങ്ങളിൽ
വിറകൊള്ളുന്ന  ഇലകൾ
അസ്തിത്വഭാരമിറക്കാൻ
നിശൂന്യസ്ഥലികളെ
ആവാഹിക്കുകയാണ്

പാൽനിലാവ് കുടിച്ചു വറ്റിച്ചു
പകൽ  ഉറഞ്ഞു തുള്ളുമ്പോൾ
വന്ധ്യ മേഘങ്ങളിൽ നിന്ന്
മരണം പെയ്യുമ്പോൾ
രാത്രിക്കൂട്ടിലടച്ചു
വെളിച്ചത്തെ കൊല്ലാൻ
അവൻ വരും ....