മരണമില്ലാത്ത നിലവിളികൾ

ഓർമ്മകളുടെ,
വെള്ളവും വെളിച്ചവുമില്ലാത്ത
പൊട്ടക്കിണറാഴങ്ങളിൽ
ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട
നിലവിളികളും പ്രത്യാശകളും
ദഹിക്കാതെ കിടക്കുന്നതു കൊണ്ടാകാം
ഇടയ്ക്കിടെ തേട്ടി തേട്ടി വരുന്നു
പുളിച്ച നാറ്റവുമായ്...
മറക്കുന്തോറും ജീവൻ നുരഞ്ഞു വരുന്ന
മരണമില്ലാത്ത നിലവിളികളുണ്ട്
ഓർമ്മകളുടെ കിഴുക്കാംതൂക്കുകളിൽ
രക്ഷകനേയും കാത്തു...
ഞാനെന്ന ആലക്തികബോധത്തെ
കല്പനയുടെ മിന്നൽകൈകൾ
തോണ്ടി തോണ്ടിയെടുക്കുന്നതു വരെ
ചില മുറിവുകളിലൊക്കെ മുളകു തേച്ചു
രസിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും
മുറിവേറ്റു പിടയുന്ന വേട്ടമൃഗത്തെ നോക്കി
ആർത്തട്ടഹസിക്കുന്ന വേടൻമനസ്സുമായ് കാലം..