എരിയുന്ന കനലിലും
വിരിയുന്നു മണ്ണിന്റെ
മനസ്സിൽ മലരുകൾ
തപ്തമെൻ ഹൃദയത്തിൻ
മുക്തിക്കായലരുക
പൂക്കാതെ പോയൊരു വാസന്തമേ
പറയാതെ നീ പോയ
വാക്കിൻ പൊരുളില-
ടയിരുന്നീ ജന്മം തീർന്നുപോയി
പാടാതെ നീ പോയ
പാട്ടിന്റെയാത്മാവ്
തേടുവാനായൊരു കൊച്ചുജന്മം
പൂക്കാമരത്തിന്റെ
വാടിയ ചില്ലകളെ -
ങ്ങിനെ പൂക്കാലം കനവു കാണും ?
സ്വപ്നങ്ങളിൽ ചിലതാ-
വിധം തന്നെയീ
മണ്ണിലിഴഞ്ഞു നടന്നീടണം
സ്വപനങ്ങളേ നിങ്ങൾ
സ്വപ്‌നങ്ങൾ മാത്രമാ-
യെന്നുമീ ജീവനിൽ പെയ്തീടുക
എല്ലാം തികഞ്ഞെങ്കി-
ലെന്തർത്ഥശൂന്യമീ
ജീവിതം തന്നെ മടുത്തു പോകും !
സത്യം...എങ്കിലും ജീവിതം മടുക്കാതിരിക്കട്ടെ...!
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂനന്ദി സഹോദരാ
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂരചനക്കായി ബോര്‍ഡില്‍ സ്ഥലം കൂട്ടുക.വരികളെല്ലാം ചേര്‍ച്ചയില്ലാതെയും,അനാകര്‍ഷകമായും ദൃശ്യമാവുന്നു.
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂആശംസകള്