ജീവിത പ്രയാണം

ശൈശവം

അന്ധകാരത്തിനിരുൾപ്പരപ്പിൽ നിന്നും
അദ്ഭുതം കൂറി ഞാൻ വന്നു പാരിൽ
പൊൻപ്രഭ കണ്ടങ്ങടുത്തിടും പാറ്റ പോൽ
കൌതുകാൽ ചുറ്റിലും കണ്ണഞ്ചി ഞാൻ
ആദ്യം നുകർന്നോരമ്മിഞ്ഞ തൻ മാധുര്യ-
ബാന്ധവത്താലെന്നെയമ്മ തളച്ചിദം
വർണ്ണങ്ങളെമ്പാടും വാരി വിതറിയീ
വസുന്ധരയും വശീകരിച്ചീവിധം

ബാല്യം

ആർത്തിയാൽ ചുറ്റിലും കൌതുകം പൂണ്ടൊരാ
ശൈശവം ബാല്യത്തിൻ കൈയ്യിലെത്തി
ഇരുൾ വീണ ലോകത്തിൻ നെറുകയിൽ കത്തുന്ന
ദിവ്യവിളക്കായ പൊന്നു ബാല്യം
നിറമെഴും മഞ്ജു മഴവിൽ ചിറകാലെ
പുഷ്പപതംഗമായ് മാറി ബാല്യം
ഒത്തിരിയൊത്തിരിയോമൽക്കിനാക്കളെ
വിട്ടേച്ചു യൗവന വാടിയെത്തി

യൗവനം

മോഹങ്ങളും കുറെ മോഹഭംഗങ്ങളും
താരുണ്യം തന്നുടെ തോളിലേന്തി
അഗ്നി സ്ഫുരിക്കുന്ന വാക്കുകൾ,നോക്കുകൾ
മിഴിവാർന്ന നിനവിന്റെ പരിശോഭകൾ
പ്രണയം കുരുക്കുന്ന യൗവന വാടികൾ
പ്രത്യാശയേകിടും വാർമഴവില്ലുകൾ
പരിരംഭണത്തിൻ അനുഭൂതി വീചികൾ
പരിദേവനത്തിൻ കരിമുഖിൽ മാലകൾ

വാർദ്ധക്യം

ഓർമ്മകൾ പൂക്കുന്ന സായന്തനത്തിൽ ഞാൻ
ചേക്കേറി വീണ്ടുമാ പിന്നിട്ട ശൈശവം
ഇരുൾ മൂടി കാഴ്ചകൾ,അവ്യക്ത കേൾവികൾ
വേച്ചുവേച്ചങ്ങനെ,വീണുമെഴുന്നേറ്റും
ആത്മവിചാരങ്ങൾക്കായുള്ള സമയമായ്
പൊയ്പ്പോയ കാലമതെന്തു നേടി ..?
അങ്ങനെയൊത്തിരി ചിന്തിച്ചിരിക്കവേ
മൃത്യുവിൻ പാദസ്വനങ്ങളടുക്കുന്നു...