ചൊരിയുന്ന നോവുകള്‍ ഇടറുന്ന തൊണ്ടയില്‍
തകരുന്ന വാക്കായി തളരുന്ന നോവായി
വിളറിയ നാക്കിലെ പതറുന്ന താരാട്ടായ്
കരയുന്ന കുഞ്ഞിനു സാന്ത്വന ഗീതിയായ്
അല്ലലാല്‍ നീറിപ്പിടഞ്ഞുള്ളോരമമ തന്‍
പിടയുന്ന മനസ്സിന്റെ വ്യാപ്തിയറിയുവാന്‍
ഉതകുന്ന മാപിനിയുണ്ടോയീ ഭൂവിതില്‍..!?
അങ്ങിനെയുള്ളോരാ,അമ്മതന്‍ മുന്നില്‍ ഞാന്‍
ആദരാല്‍ നന്ദി തന്‍ പൂത്താലമേകുന്നു...
ഉരുകുന്ന സൂര്യനില്‍ ജ്വലിക്കുന്ന നെഞ്ചോടെ
ഒഴുകും വിഴര്‍പ്പിനെ അപ്പമായ്‌ മാറ്റിയെന്‍
ജഠരാഗ്നിയെന്നും ശമിപ്പിച്ചോരച്ഛനും
ആദരാല്‍ നന്ദി തന്‍ പൂത്താലമേകുന്നു...
ജീവിത വഴികളില്‍ യാതനയാലെ ഞാന്‍
നീങ്ങിടും നേരമില്‍ തണലായി ,താങ്ങായി
വന്നൊരാ മാലോകര്‍ക്കൊക്കെയുമിന്നു ഞാന്‍
ആദരാല്‍ നന്ദി തന്‍ പൂത്താലമേകുന്നു...
